Szkoda całkowita występuje w przypadku gdy koszta całkowitej naprawy przekracza wartość auta. Nawet przekroczenie takiej szkody o niewielką wartość nie powinna kwalifikować automatycznie szkodę jako całkowitą. W przypadku szkody realizowanej z AC szkodę całkowitą mamy w przypadku gdy koszt naprawy przekracza 70% jego wartości w stanie nieuszkodzonym (spotyka się także poziomy opłacalności naprawy już od 60% do 80%).  Jeśli mamy do czynienia ze szkodą całkowitą to mamy takie rozwiązania:

• możemy pozbyć się wraku
• dostać odszkodowania a wrak pozostawić do sprzedania przez ubezpieczyciela
• naprawić uszkodzony pojazd do wartości sprzed szkody z wypłaconej szkody

Istnieje inny sposób wyliczenia szkody całkowitej. Koszty ewentualnej naprawy nie mają znaczenia dlatego od  oszacowanej wartości auta sprzed szkody odejmuje się wartość rozbitego auta, a różnica stanowi kwotę odszkodowania do wypłaty poszkodowanemu. Jest to tzw. metoda nazywana dyferencyjną. w tym przypadku aby odzyskać pełną wartość samochodu sprzed kolizji, poszkodowany musi sprzedać pozostałości po pojeździe i dodać kwotę uzyskaną od ubezpieczyciela.

Przy szkodzie całkowitej poszkodowany otrzymuje informacje z ceną tego co pozostało z samochodu. Często poszkodowany pozostaje z wrakiem. W związku z tym KNF zobowiązuje aby ubezpieczyciele pomagali w sprzedaży pozostałości po samochodach. Powinni oni odkupić wrak albo wskazać podmiot, który odkupi go za cenę wskazaną w wycenie po szkodzie.

Praktyka pokazuje, że ubezpieczyciele bardzo często uznają szkody za całkowite. Wówczas wartość pojazdu w dniu zdarzenia jest zaniżana a koszty naprawy oraz koszty części zamiennych są zawyżane. Wówczas łatwo uzyskać szkodę całkowitą.

Warto mieć na uwadze, że w przypadku tej szkody można zastosować wynajem auta zastępczego z oc sprawcy za darmo na czas do wypłaty odszkodowania.